... van spijs doet eten aldus m'n grootmoeder zaliger. Benieuwd waar variatie in training dan voor zorgt ...betere tijden zeker ? Gisteren eerst 'n stuk aan duurlooptempo tot km 11 en dan terug huiswaarts met af en toe 'n stuk aan hoger tempo ertussen. Ook nog es geprobeerd achteruit te lopen, maar dat wordt niks. Als je te rap gaat is er goeie kans om met je hoofd tegen 't beton te kwakken en 't ziet er ook niet uit natuurlijk. Alles bij elkaar zowat 19km rondgehost, vrij goed voor 'n donderdagavond lijkt me.
Bij m'n thuiskomst heb 'k dan nog een portie in-fijne-reepjes-gesneden & in-olie-gebakken aardappelen (in de volksmond ook soms frieten genaamd) naar binnen gewerkt. Bovendien waren die overgoten met een redelijk ongezond sausje op basis van olie, azijn, zout & eieren (diezelfde volksmond heeft 't over mayonaise). De vleesachtige aanvulling op dit menu was minder in ingrediënten te vatten vrees 'k, smaken deed 't wel. Variatie in training leidt bij ondergetekende blijkbaar vooral tot decadentie :-)
1 opmerking:
Dat gevoel is me niet onbekend. Als ik een zware training of een wedstrijd achter de rug heb, snakt mijn lichaam ook altijd naar allerlei vettigs. Erg is dat natuurlijk niet en ik probeer er altijd heel erg van te genieten. Net zoals van het lopen.
Een reactie posten