... es die 42.195 meter gelopen. Na de nodige frustratie & ergernis bij het nét niet lopen van de Maasmarathon in mei is het dan toch gelukt. Bovendien stonden we met niet minder 7 bloggers aan de start, op de marathon met Jan, Birger, Philippe, Koen en ikzelf. Op de halve met de beide dames Ruthje en Veerle. Voor de start was 't dan ook een hernieuwde kennismaking want sommigen had 'k al niet meer gezien sinds Harelbeke.
Van bij de start dacht ik er goed aan te doen het spoor te kiezen van Birger en dat ging vrij goed. Bij een drankpost haasje-over gespeeld en nadien samen verder gelopen. Halfweg doorgekomen in 1:44 en dus zaten we precies op schema om 3.30u te lopen, dat zat wel goed (te goed zou later blijken). Bij het keerpunt Jan nog even gezien en die zat redelijk kort achter ons aan. Aan kilometer 26 merkte ik dat het duidelijk te snel voor me ging en moest 'k Birger laten gaan. Vanaf dan heb 'k zeker meer afgezien dan me lief was. M'n tempo was al flink gezakt, in een groepje zat ik niet meer en de wind blies soms wel hard. Aan kilometer 35 moest 'k mezelf toestaan aan de drankposten te stappen om even op adem te komen. Niet zo'n goed idee natuurlijk, want na één zo'n stop verlangt je lichaam (en vooral je koppeke) al naar de volgende stop. Een zwanezang tot op 't eind dus en de laaste keer over de brug ook nog gewandeld. Uiteindelijk héél blij dat 'k binnen was. Al bij al best tevreden met 3.45 voor een "eersteling", zeker omdat 'k pas vanaf september opnieuw regelmatig begon te trainen en aan de start verschijnen primeerde op resultaat. Maar ja, eens je aan de start komt en begint te lopen, hou je toch ook de klok in de gaten. Al was ik daar gisteren bij kilometer 40 allerminst van overtuigd ... er komt zeker een vervolg.